Veel ouders denken dat er niets ergers is dan een klap en... doen iets dat veel erger is voor de psychische gesteldheid van het kind.
Kinderen zijn een zegening maar er zijn momenten dat we dit helemaal vergeten... Wanneer de kleine onafgebroken huilt, niet rustig wil worden, op hysterische wijze iets voor elkaar probeert te krijgen en we een punthoofd krijgen, doen we iets dat we absoluut niet mogen doen: schreeuwen tegen het kind. Psychologen geven drie punten van negatieve invloed op de ontwikkeling van het kind.
1. Schreeuwen brengt hetzelfde effect teweeg als fysieke straf
De meeste ouders denken dat schreeuwen niet zo erg is als slaan, maar dat is niet zo! Onderzoeken wijzen uit dat kinderen waar vaak tegen geschreeuwd wordt, net zo reageren op verbale agressie als een slachtoffer van geweld en last krijgen van angst. Ook tast het hun vertrouwen in hun ouders aan.
2. Ernstige psychische gevolgen
Hier zijn psychologen ook eensgezind - uit hun onderzoeken blijkt eenduidig dat kinderen geschreeuw opnemen als een vernedering en zich er minderwaardig door voelen. Met de tijd leert het kind dat hij alleen door stemverheffing en grove taal een overwicht kan hebben en... de geschiedenis herhaalt zich weer opnieuw.
3. Leerproblemen
Een kind waar je tegen schreeuwt en dat beledigd is, voelt zich minder dan anderen. De hersenen van een kind in ontwikkeling beginnen letterlijk minder goed te functioneren en zijn zelfverzekerdheid wordt aangetast. Na verloop van tijd worden het kind bang voor de volgende schreeuwaanval en kan het niet meer goed leren, slecht onthouden en wordt tellen een probleem. De reden? Kinderen waartegen wordt geschreeuwd hebben al van kleins af aan met veel stress te maken. Laten we onze kleinen dit niet aandoen, ook omdat het later een moeilijke tiener wordt en een onzekere volwassene.
Deel dit artikel met andere ouders.
